Edificiu de REPALSA

La producción de la refinería ha venceyase de primeres al desendolcu de les actividaes sideroquímiques que, de manera paralela a les propiamente siderúrxiques, promueve la factoría d’ENSIDESA col establecimientu d’una planta d’alquitrán de la que s’abastez REPALSA. Avanzaos los años sesenta, la producción de la firma diversifícase, orientándose hacia la tresformación de los aceites residuales derivaos del alquitrán, dando llugar a productos semiellaboraos. Partiendo de los aceites del alquitrán y del carbón, créase una planta de caustificación de llexía nel añu 1967.

Con too, el complexu esperimenta un crecimientu progresivu na década del 1960 y nel arranque de la siguiente, feches nes que se llevanten los edificios destinaos a talleres, almacenes, oficines y llaboratorios. Ente estos inmuebles podemos sorrayar l’interés del Edificiu d’Oficines que, atribuyíu al arquiteutu Ignacio Álvarez Castelao, se constrúi nel añu 1972. Ye un edificiu modular, organizáu en dos cuerpos: ún cilíndricu, ancláu en suelu, y un segundu cuerpu rectangular eleváu sobre pilotis d’aceru. Funcionalmente, el volume cilíndricu taba destináu a acoyer los accesos y servicios, mientres que’l cuerpu rectangular, n’altura, acoyería les oficines. Ye pa rescamplar la resolución de la fachada, el sentíu plásticu qu’introducen los elementos prefabricaos de formigón, siguiendo patrones xeométricos y acentuando los xuegos clarescuristes, tratamientu qu’ha rellacionase con otres obres del arquiteutu, como la Facultá de Xeolóxiques o l’Edificiu d’Oficines pa llar social d’HUNOSA, entrambos n’Uviéu.

Nel 1993 REPALSA cesa la so actividá pa, cinco años más tarde, ser adquiríes les sos instalaciones por Química Alba, S.A., firma dedicada al tratamientu de residuos industriales. Anguaño l’estáu d’abandonu nel que ta’l complexu ye sangrín.

Natalia Tielve García