Mercáu d’Abastos

Industries

Mercáu d'Abastos

Villaviciosa

La prosperidá económica del conceyu de Villaviciosa nos años últimos del sieglu XIX y primeros de la centuria siguiente esixó la construcción d’edificios públicos como les escueles graduaes, la casa consistorial o’l mercáu d’abastos. Estes construcciones ocuparán les finques del enanche que saltara les llendes de la vieya muralla p’atender les necesidaes d’espaciu d’una población en continua espansión.

Na villa concentrábase l’actividá comercial del conceyu y por ello plantégase la necesidá d’un recintu afayadizu pa la venta diaria de productos frescos. La construcción de mercaos públicos vendrá a solucionar un problema habitual nos llugares que, como nel casu de Villaviciosa, vieren como la población aumentaba y, con ello, la demanda d’alimentos. Los vezos hixénicos nuevos nun yeren compatibles cola venta na cai d’alimentos y habilitar espacios afayadizos convirtióse nuna prioridá pa les corporaciones municipales. 

Una primer xeneración de mercaos, nel que s’inclúi’l de Villaviciosa, tendrán como base constructiva les estructures metáliques feches con elementos prefabricaos que protagonizarán l’arquiteutura del sieglu XIX y primer década del sieglu XX. El mercáu central de París, Les Halles, proyeutáu por Víctor Bertrand nel 1851, convirtióse nel modelu pa tolos mercaos municipales d’Europa.

De la redaición del mercáu de Villaviciosa encargaráse un arquiteutu que yá contaba con esperiencia na construcción d’estos edificios, Juan Miguel de la Guardia (1849-1910), ún de los profesionales más activos del momentu como arquiteutu municipal d’Uviéu y nel desendolcu d’una actividá privada intensa.  

Siguiendo les pautes yá afitaes nel so proyeutu pal Mercado del Progreso d’Uviéu (1883), plantega un edificiu exentu de planta rectangular y de gran tamañu. Na cai central de caúna de les fachaes ábrese una puerta baxo arcu rematada con dintel escalonáu. L’interior, ampliu y diáfanu gracies a l’abondancia de vanos y les cristaleres abiertes na cubierta, organízase nun espaciu central y un pasillu que lu arrodia coles columnes que tienen la cubierta como elementos divisorios. 

Mónica García Cuetos

GALERÍA D'IMAXES