N’efeutu, la Sociedad Hullera Española, dirixida por Claudio López Bru, segundu marqués de Comillas, desendolcó tolos medios al so algame pa facer del pobláu un microuniversu autosuficiente, convenientemente aislláu del so entornu, protexíu d’influencies esternes y nel que poder exercer un control completu sobre los trabayadores y les sos families.
Bustiello concibióse como escenariu idílicu pa la vida del obreru exemplar, col que se vía recompensáu l’esfuerciu, llealtá y compromisu pa cola empresa. Planificáu pol inxenieru d’orixe francés Félix Parent, direutor de la empresa, dotóse colos edificios destinaos al agospiu de los trabayadores amás de la ilesia, el sanatoriu, les escueles pa neños y neñes, l’economatu, la farmacia y, pal control del ociu, el Círculo Obrero Católico.
Siguiendo un trazáu organizáu de manera racional y inspiráu nel modelu de ciudá xardín, el pobláu acueye modelos de vivienda diferentes. La tipoloxía dominante ye la casa apareyada aisllada arrodiada de güertu, siguiendo referentes europeos. No que respeuta a la so llocalización, tamañu y carauterístiques formales, los agospios respuenden a una xerarquización espacial por mor de la categoría sociollaboral de los sos moradores. Asina, na zona topográficamente de mayor elevación asítiense les viviendes destinaes a los trabayadores de mayor cualificación y a los inxenieros de la empresa, mientres que nel planu inferior tán les cases de los obreros, de conceición más modesta.
La ilesia, construyida siguiendo les traces de Félix Parent ente’l 1890 y el 1894, constitúi l’epicentru del conxuntu: una monumental basílica de calter historicista con componentes neorrománicos, y mobiliariu llitúrxicu, altar mayor, púlpitu y axuar que se deben a los Talleres de Arte de Félix Granda. El monumentu al segundu marqués de Comillas, obra del escultor segovianu Aniceto Marinas, preside física y simbólicamente’l conxuntu.
Natalia Tielve García
Comentaris recents