Minería
Nel 1929 créase l’Orfanatu Mineru d’Uviéu por mor d’un alcuerdu de los representantes de los trabayadores, los empresarios mineros y el Gobiernu de Primo de Rivera. Esta institución pedagóxica y docente nacía p’atender a los fíos de los mineros que finaren o carecieren d’una incapacidá grave nun accidente llaboral. L’alta siniestrabilidá de la minería asturiana dexaba a cientos de neños y neñes en situación de vulnerabilidá y l’orfanatu pretendía proporciona-yos asilu y educación.
Calteníu coles aportaciones de la patronal minera, entama l’andadura nel añu 1931 col inxenieru de Mines, Ernesto Winter, como direutor. L’ambiciosu y vanguardista proyeutu inicial viose interrumpíu tres la Guerra Civil, teniendo, amás, que compartir espaciu a partir d’esi momentu col hospital provincial hasta l’añu 1961.
Tres la construcción del Hospital Central produzse la recuperación y modernización de les instalaciones del Orfanatu Mineru nes que sigue l’actividá docente, almitiendo en réxime esternu alumnos de la ciudá d’Uviéu. Nel añu 1991 créase la Fundación Docente de Mineros Asturianos (Fundoma).
El proyeutu de construcción, fecháu nel 1931, foi obra de los arquiteutos asturianos Enrique Rodríguez Bustelo y Francisco Casariego Terrero, que contaron cola ayuda del inxenieru Ildefonso Sánchez del Río pa la conceición de la estructura en formigón armao del edificiu. El llugar escoyíu será un espaciu cercanu a Uviéu, conocíu como la finca Clavería. Ellí construyóse’l conxuntu de pabellones comunicaos per aciu de pasareles qu’acueyen les residencies pa neños y neñes, l’edificiu de comedores y cocina y l’edificiu escolar. El conxuntu completábase con espacios pal recréu y la práutica deportiva, el xalé del direutor, la enfermería, el pabellón de puericultura y los talleres, a los que s’añadieron na década del 1950 la bolera y la capiella dedicada a Santa Bárbola, obra del arquiteutu Julio Galán Gómez.
Mónica García Cuetos
GALERÍA D'IMAXES
Comentaris recents