Llocomotora FM 307

Finalmente adquirióles nel 1898 la Compañía del Norte, práuticamente nueves, mientres qu’otros exemplares del mesmo tipu terminaron en Chile. Yeren máquines de trés exes acoplaes, con tanques llaterales y un diseñu típicamente británicu.

El so propietariu nuevu usóles en maniobres nos distintos apartaderos d’Asturies, onde se conocieron col nomatu de ‘cucos’. Nel casu d’esti exemplar, convirtióse na númberu 1.609 de Norte y, posteriormente, recibió la matrícula 030-0217 de RENFE.

Nel 1956 les cuatro máquines vendiéronse a Fábrica de Mieres. Esti exemplar numberólu 20 la empresa asturiana, que, finalmente, dio-y el númberu 307 hacia’l 1960. En Mieres emplegóse pa remolcar los trenes de carbón ente’l Pozu Barreo y el llavaderu d’El Batán, y dende esi puntu hasta la fábrica. Amás, facíen maniobres nel interior del complexu siderúrxicu y na conexón cola estación d’Ablaña de RENFE.

La so propiedá pasó socesivamente a manes d’UNINSA, cuando Fábrica de Mieres cedió’l so patrimoniu siderúrxicu, y finalmente a ENSIDESA. Tuvo en serviciu hasta la clausura y esmantelamientu de la fábrica, momentu nel que se treslladó xunto a dos de les sos hermanes a les instalaciones de La Felguera. Desapaecíes estes, quedaron abandonaes nel polígonu de Valnalón y, tres munchos años, cediéronse al Conceyu de Llangréu.

La 307 restauróse cosméticamente y llevóse a les dependencies del Pozu San Luis, llar del Ecomuséu Mineru del valle de Samuño, onde s’espón anguaño. Ye un exemplar mui representativu de la cuenca minera d’El Caudal, que reflexa la práutica de les empreses mineres y siderúrxiques d’adquirir llocomotores de segunda mano a los ferrocarriles d’usu públicu.

Guillermo Bas Ordóñez