Con una historia complexa qu’entama cola so primer fundación nel 1823 baxo l’impulsu del ministru de Facienda, l’asturianu José Canga Argüelles, la Fábrica de Tabacos de Xixón refundóse nel 1837, asitiándose primero nel Palaciu de los Valdés pa, nel 1842, pasar a ocupar el so allugamientu definitivu, l’entós acabante de desamortizar conventu d’Agustines Recoletes.
La tresformación del espaciu conventual n’edificiu fabril esixó acometer reformes importantes. Asina, la ilesia adecuóse como almacén de tabacos tapiando la cabecera, cegando ventanes, sustituyendo l’enllosáu por un entarimáu de madera col fin d’algamar la humedá y temperatura afayadices pa la conservación del tabacu, y instalando a entamos del sieglu XX una grúa llétrica sobre raíles. La casa conventual reformóse como nucleu de los talleres y la vicaría como portería y espaciu alministrativu.
Ente los años finales del sieglu XIX y entamos del XX llevantáronse construcciones auxiliares diverses nos espacios llibres de les güertes conventuales antigües. A estos añadíos y modificaciones sumáronse los inherentes a la mecanización y la modernización del establecimientu. Como resultáu de too ello xeneróse un espaciu revesosu, con gran cantidá d’estancies y recrecíos. La fábrica, a rendimientu plenu dende mediaos del sieglu XIX, contó con un volume de plantía d’unes 1.500 persones, na so mayor parte personal femenín, les célebres cigarreres.
En cesando la so actividá, nel 2002, l’inmueble quedó baxo la titularidá del Conceyu de Xixón, qu’abrió un procesu encamináu a la so rehabilitación y reconversión n’equipamientu cultural, situación que sigue ensin resolvese anguaño. Mentanto, fíxose l’esmantelamientu de los anexos industriales del edificiu antiguu, desendolcáronse campañes arqueolóxiques y entamáronse trabayos de rehabilitación del inmueble.
Natalia Tielve García
Comentaris recents