Tresportes
527407184
Llocomotora SIA 1
522717912
Llocomotora SIA 3
399169393
Sanatoriu de Bustiello
522841435
Vagón Ambulancia
371954628
Mina Santa Bárbara
375428265
Muséu del Ferrocarril
La Sociedad Industrial Asturiana Santa Bárbara punxo’l so tranvía de Santuyano a Cabanaquinta cola finalidá primordial de tresportar el carbón dende les sos esplotaciones mineres nos valles d’Ayer y El Río Nigru hasta los puntos d’intercambiu col Vasco Asturiano y la Compañía del Norte. Sicasí, la llinia tamién dio serviciu comercial de viaxeros entre Cabanaquinta y Uxo, onde se facía’l tresbordu a los trenes del Vasco que se dirixíen a Uviéu.
Dada la escasez d’infraestructures con que contaba’l conceyu d’Ayer nesi momentu, magar la poca calidá del serviciu (los trenes diben cuasi a pasu d’home), el so papel nel desendolcu comercial de la zona ye pa tener en cuenta. Sicasí, cuando’l Vasco prollongó la so llinia hasta Cabanaquinta (1934) el tranvía yá nun yera rentable y suspendió darréu los convóis de viaxeros.
Pa dar esi serviciu la SIA contó con dellos coches de viaxeros construyíos pola fundición uvieína de La Amistad nel 1921, yá qu’entrambes empreses formaben parte del conglomeráu controláu pol industrial José Tartiere. Na so mayoría yeren coches xardinera, abiertos pel llau de la carretera y zarraos pelos restantes. Taben equipaos con bancos tresversales de llistones de madera.
Cuando se suspendió’l serviciu de viaxeros, la mayor parte d’ellos vendiéronse a la Sociedad Hullera Española, que los adaptó al anchor de 600 milímetros dende’l de 750 orixinal y los usó nos sos trenes pa emplegaos ente Sovilla y Morea. Una de les xardineres convirtióse en coche ambulancia, pa lo que la SHE modificó la caxa y zarróla dafechu, equipada con ventanales amplios y puertes namái nun llau, herencia de la so distribución orixinal, amás d’una frontal pa introducir angariyes. El so cometíu foi’l tresporte de firíos nes esplotaciones mineres hasta Bustiello pa ser conducíos d’ellí al hospital que tenía la propia empresa.
Una vez apartáu del serviciu tuvo abandonáu nuna finca en Pomar hasta’l 1986, cuando lu recuperó l’Asociación de Amigos del Ferrocarril de Gijón. Restauróse y convirtióse de nuevo al so anchor de vía orixinal de 750 milímetros pa circular cola llocomotora ALEGRÍA nun circuitu instaláu na celebración de la Feria de Muestres xixonesa.
Finalmente depositóse nel Muséu del Ferrocarril d’Asturies, onde recuperó’l so anchor de vía de 600 milímetros y úsase nes circulaciones históriques peles sos víes. Ye un exemplar esceicional tanto pol so orixe como por ser ún de los pocos coches sanitarios conservaos n’España.
GALERÍA D'IMAXES
Comentaris recents