Xardín de Santa Ana

Allugáu nel conceyu de Samartín del Rei Aurelio, na llende col de Llangréu, el xardín ta formáu por cinco edificios construyíos ente los años 1895 y 1920, destinaos al agospiu de los mandos medios de les esplotaciones de monte de la Mina María Luisa, beneficiaes por Carbones de Santa Ana enantes de la so integración na Sociedad Metalúrgica Duro Felguera.

Les más de les viviendes –les asitiaes na cota superior– obedecen al encargu de los Herrero, pero l’últimu de los xalés llevantóse siguiendo’l proyeutu fechu pol arquiteutu Enrique Rodríguez Bustelo nel 1917. Los edificios pertenecientes a la primer etapa constructiva, resueltos con cenciellez, organizaos a dos y trés altures, son los que tán güei más estrozaos. Namái ún d’ellos, habitáu, amuesa un meyor estáu de conservación y anque, con alteraciones y perdes d’elementos orixinales –como los balcones de forxa– caltién un ampliu corredor de madera na fachada trasera. Ente los edificios planificáronse espacios axardinaos, agora abandonaos, que dignificaben el conxuntu.

Na cota inferior ta la edificación más reciente y meyor conservada, la única patrocinada de manera direuta pola Duro. Ye un inmueble de diseñu cuidáu, con cubierta quebrada o en mansarda, proyeutáu como hotel pol arquiteutu Enrique Rodríguez Bustelo nel 1917 y construyíu nel 1920. Estilísticamente pue venceyase col Barriu del Marqués de Urquijo que’l mesmu arquiteutu trazaba nes mesmes feches p’agospiar a los operarios de la fábrica de La Felguera. N’alzáu distribúise en semisuétanu y trés plantes, qu’acueyen les dependencies de serviciu, cocina, comedor, sala de tar y despachu –el semisuétanu y la planta–, quedando reservaos los pisos superiores pa cuartos, baños y roperos.

Natalia Tielve García